De Waarheid achter het Biologische Label: Mijn Ervaring met SKAL

Veel consumenten vertrouwen op het keurmerk "biologisch" als garantie voor pure, eerlijke producten. Maar achter dit label schuilt een systeem dat niet altijd draait om kwaliteit of gezondheid — maar eerder om geld en regeltjes. Mijn persoonlijke ervaring met SKAL, de controlerende instantie voor biologische producten in Nederland, toont precies dat aan.

De eerste e-mail: zonder inspectie, toch beschuldigd In oktober 2024 kreeg ik een e-mail en aangetekende brief van SKAL. Daarin werd ik beschuldigd van het overtreden van de biologische verordening. Wat mij direct opviel? Er was geen enkele inspectie geweest. Niemand had mijn producten bekeken, geen ingrediënten getest, niets gevraagd. Het enige wat men van mij verlangde: dat ik me inschreef bij SKAL en een maandelijkse bijdrage ging betalen.

Betaal je? Dan is het ineens goed Het meest schrijnende? In dezelfde communicatie werd gezegd dat, als ik wél zou betalen, ik het woord "biologisch" waarschijnlijk gewoon mocht gebruiken. Zonder dat er ooit inhoudelijk naar mijn producten werd gekeken. Toen ik niet reageerde, volgde een "laatste waarschuwing": als ik niets deed, zou mijn dossier worden overgedragen aan de NVWA.

Wat doet SKAL dan eigenlijk? SKAL presenteert zichzelf als bewaker van de biologische integriteit. Maar in de praktijk lijkt het vooral een administratief verdienmodel. Of je product daadwerkelijk schoon, pesticidevrij of natuurlijk is, lijkt ondergeschikt. Wat telt, is of je hebt betaald voor het gebruik van het woord "biologisch". Zonder betaling ben je in overtreding, zelfs als je product 100% puur is.

Biologisch: een label of een levenshouding? Ik geloof in transparantie en zuivere voeding. In producten zonder chemische troep, eerlijk geproduceerd met respect voor natuur en mens. Maar volgens SKAL mag ik dat niet meer biologisch noemen zonder papieren certificaat. Het label zegt dus steeds minder over wat er ín het product zit, en steeds meer over wie het zich kan veroorloven.

Wat kunnen we hiervan leren? Consumenten moeten leren kijken vérder dan een logo. Vraag naar de herkomst van producten. Wie maakt het? Wat zit erin? Is het met zorg samengesteld? Het woord "biologisch" op een verpakking is geen garantie meer voor echtheid, maar vaak een bewijs van inschrijving bij een duur systeem.

Tot slot Deze blog is geen aanval, maar een wake-up call. Als we willen dat biologisch weer staat voor écht puur, dan moeten we beginnen bij bewustzijn. Eerlijke ondernemers mogen niet worden buitengesloten omdat ze kiezen voor hun principes in plaats van voor betaalde labels.

Biologisch is voor ons geen marketingterm. Het is een keuze voor waarheid.